
Kartal escort arka sokakları, geceleri kasvetli ve sessiz olurdu. Denizden gelen rüzgâr, kaldırımlarda sürüklenen plastik torbaların hışırtısıyla birleşir, sokak lambalarının titrek ışıklarıyla sanki şehrin yorgunluğunu yansıtırdı. Elif, yirmi iki yaşında, hayatın yükünü genç omuzlarında taşıyan bir kadındı. Her gün, sabahın ilk ışıklarıyla uyanıp hayatta kalmak için bir mücadele başlatır, geceleri sahilde sessizce denize bakarken kendi içindeki boşluğu hissederdi.
Elif’in hikayesi, küçük bir Anadolu kasabasında başlamıştı. Babası onları terk etmiş, annesiyle dar amcıklı birlikte zorluklarla mücadele etmişlerdi. Lise yıllarında hayatının bir gün değişeceğine dair hayaller kurmuştu.
Kartal escort geldiğinde hayat onun için daha da sertleşmişti. İş bulmak neredeyse imkânsızdı, kirasını ödeyecek parası yoktu. Günlerini sokaklarda geçiriyor, geceleri apartmanların karanlık koridorlarında uyuyordu. Zorunluluklar onu istemediği yollara sürüklemişti. Ama Elif, içinde hâlâ bir umut kırıntısı taşıyordu.
Bir sabah, sahile indi. Denizin tuzlu kokusu ve martıların çığlıkları arasında, gözlerini ateşli kapatıp derin bir nefes aldı. Yanına yaşlı bir adam yaklaştı; elinde simit poşeti vardı.
— “Al kızım, üşümüşsün,” dedi.
Elif şaşkınlıkla simidi aldı. Bir yabancının gösterdiği bu küçük iyilik, uzun zamandır görmediği bir sıcaklığı onun içine yerleştirdi.
O günden sonra sahil, Elif için sadece bir kaçış noktası değil, umutla buluştuğu bir yer oldu. Yaşlı adamın yardımıyla Kadın Dayanışma Merkezi’ni keşfetti. Her sabah işine giderken, geçmişinin ağırlığını biraz daha hafif hissetti.








