Şile sabahları her zaman serin olurdu ama o gün, rüzgârın içinde farklı bir his vardı. Sevgi, sahilde yalınayak yürürken içini kaplayan duygu, uzun zamandır seks hissetmediği bir huzurdu. 33 yaşındaydı. Yaşadığı hayat, adının aksine sevgiyle pek kesişmemişti. Ama şimdi burada, Karadeniz’in kıyısında, kendisiyle yüzleşmeye, hatta belki de affetmeye hazır hissediyordu.
Sevgi, doğuştan zor bir hayata doğmuştu. Annesi küçük yaşta vefat etmiş, babasının yanında büyürken sevgi yerine suskunlukla yoğrulmuştu. On yedisinde evlendirilmişti. Evlilik onun için bir çıkış değil, daha derin bir kuyuydu. Yıllar süren baskı, hakaret ve yok sayılma… Tüm bu yük, içindeki sesleri susturmuştu.
Bir sabah, kahvaltı masasındaki sessizliğe bir çatal sesi kadar bile tahammül edemedi. Sessizce milf kalktı, çantasına birkaç parça eşya koydu ve evden çıktı. Bu sefer nereye gittiği önemli değildi. Yeter ki başka bir yerde uyansın. Şehirler, otogarlar derken yolu Şile’ye düştü. Çocukken televizyonda gördüğü o bembeyaz feneri hatırlamıştı — Şile escort Feneri. Onu bir mıknatıs gibi kendine çekmişti.
İlk günler pansiyon pansiyon dolaştı. Sonra bir gün Şile escort Kadın Dayanışma Evi’nin adını duydu. Kapısını çaldı. İçeride gülen bir yüz ona “Hoş geldin” dediğinde, gözlerinden yaşlar aktı. Belki de yıllar sonra ilk defa o iki kelimeyle gerçekten var olduğunu hissetmişti.
Merkezde başladığı seramik kursu onun dönüm noktası oldu. Çamura elleriyle şekil cimcif verirken, içindeki sıkışmış duyguları da şekillendirdiğini fark etti. Her tabak, her fincan, bir yarasını iyileştirdi. Birkaç ay içinde Şile pazarında tezgah açmaya başladı. Küçük ama emek dolu ürünleri alıcı buldukça, içinde yeşeren güven de büyüdü.
Bir sabah, Şile Feneri’ne karşı otururken kendine sessizce şöyle dedi.
Bir yanıt yazın