Elif, 28 yaşında, iç mimarlık eğitimi almış, fakat iş hayatının hızlı temposundan uzaklaşmak isteyen genç bir kadındı. İstanbul’un kalabalığı, bitmeyen kornalar ve zamanla yarışan yüzler artık onu boğuyordu. Bir sabah ansızın çantasını topladı ve yıllardır sadece uzaktan sevdiği Beykoz escort taşınmaya karar verdi.
Ev oldukça eskiydi ama Elif’in dokunuşlarıyla sanki yeniden nefes almaya başladı. Beykoz’un o sakin, yeşil ve deniz kokan havası ruhunu dinlendiriyordu. Sabahları dolgun memeli gökyüzünü izleyerek uyanıyor, kahvesini eline alıp ahşap verandasında oturuyordu. Doğanın ortasında, denizin hemen kıyısında olmak ona içten bir huzur veriyordu.
Bir gün sahil yürüyüşü yaparken eski bir antikacı dükkanı keşfetti. Dükkan sahibi Ziya Bey, 70’lerinde, konuşkan ve bilgili bir adamdı. Üzerinde “Sadece anlayan okusun” yazıyordu. Ziya Bey hafifçe gülümsedi ve “O seni bekliyordu galiba,” dedi.
Elif günlüğü alıp evine döndü. İçinde, Beykoz’da yaşamış bir kadının, Seher’in notları vardı. 1950’lerde yazılmıştı. Seher’in satırlarında yalnızlık, seks umut, aşk ve direnç vardı. Elif her sayfada kendiyle paralel duygular buldu. O satırlar, Elif’e hem geçmişin ruhunu hem de kendi yalnızlığının evrenselliğini gösterdi.
Günlükle birlikte, Elif de kendi hayatına yeniden yön vermeye başladı. Beykoz escort eski ama samimi mahalleleri, derin sessizliği ve doğayla iç içe oluşu onun kalbinde yeni bir yuva kurdu. Her sabah denizin sesini duyarak uyanmak, martıların çığlığına karşılık vermek ve geçmişin izleriyle bugünü birleştirmek, Elif’in yeni hayatının temeli oldu.
Bir yanıt yazın