Tuzla escort ara sokaklarında gece sessizce yayılırken, caddelerde yankılanan ayak sesleri, gündüzün kalabalığına inat bir yalnızlık taşıyordu. Meryem, 26 yaşındaydı ama gözleri çok daha eski bir hayatın izlerini seks taşıyordu. Geceleri çalışıyor, gündüzleri uyuyordu. Bazen sabahın ilk ışıklarıyla birlikte Tuzla sahiline inip gözlerini denize dikerek susuyordu. Sessizlik onun için alışkanlıktan çok bir sığınaktı.
Meryem, doğuda küçük bir kasabada büyümüştü. Yoksulluk içinde geçen bir çocukluktan sonra, evden kaçmak zorunda kalmıştı. Ailesi onu, rızası dışında bir adamla evlendirmek istemişti. İstanbul’un büyüklüğü gözünü oral korkutmamış, aksine umut vermişti. Ama büyük şehir, umutları yutmayı da iyi bilirdi. İlk zamanlarda bir tekstil atölyesinde çalıştı. Düşük ücretler, uzun mesailer ve barınma sıkıntısı… Hepsi üst üste gelince, Meryem’in hayatı yavaş yavaş gölgelenmeye başladı.
Bir gece tanıştığı biri, ona “daha kolay para kazanmanın yolunu” gösterdi. Başta istemedi. Direndi. Ama zamanla çaresizlik ağır bastı. Kira borçları, aç geçen geceler ve sokakta kalma korkusu, Meryem’i gecelere sürükledi. Artık Tuzla’da, gündüz kaybolan ama gece ortaya çıkan bir hayattı onunki.
Yine de içindeki umut kırılmamıştı. Boş vakitlerinde Tuzla Belediyesi’nin gençlik ağzına alan merkezine gidiyor, kimliğini gizleyerek yaratıcı yazarlık atölyelerine katılıyordu. Herkes onu sıradan bir genç kadın sanıyordu. Oysa o geceleri başka bir dünyaya aitti.
Bir gün yazdığı kısa bir hikaye, eğitmeninin dikkatini çekti. Meryem, duygularını kâğıda döktükçe hafifliyordu. Eğitimci ona bir kadın dayanışma derneğinden bahsetti. Tereddütle de olsa oraya gitti. İlk defa, yargılanmadan dinlendiği bir yer bulmuştu. Terapilere katıldı, hikayesini paylaştı. Çıkış yok sandığı hayatında küçük bir ışık yanmıştı.
Zamanla geceleri bıraktı. Atölyelerde çalıştı, küçük bir el sanatları dükkanında işe girdi. Belki zengin olmayacaktı ama artık geceleri korkmadan uyuyabiliyordu.
Tuzla escort hâlâ aynıydı: Sahilinde martılar, sokaklarında rüzgar… Ama artık Meryem farklıydı. Kırılmıştı, ama dağılmamıştı. Ve her sabah uyandığında, aynada gördüğü kadını biraz daha sevmeyi öğreniyordu.
Bir yanıt yazın