Nermin 33 yaşındaydı. Sabahın erken saatlerinde Üsküdar escort sokaklarında yürürken başında örttüğü ince şal rüzgârda hafifçe dalgalanıyordu. Elleri cebinde, adımları yavaş ama kararlıydı. O sabah da her zaman evli esc olduğu gibi Mimar Sinan Çarşısı’nın köşesinden geçerek Kuzguncuk yönüne yürüdü. Şehrin tarihi dokusu içinde kendi hikâyesini yeniden inşa ediyordu.
Nermin, Sivas’ın bir dağ kapalı escort köyünde doğmuştu. Küçük yaşlarda annesini kaybetmiş, babasının baskısı ve çevre mahallelerin yargılayan gözleriyle büyümüştü. Ama 30’una girdiği gün bir karar aldı. Küçük bir çantaya birkaç parça kıyafet koydu, küçük oğlunu annesine emanet edip İstanbul’a doğru yola çıktı. Üsküdar escort ilk vardığında cebinde yalnızca 200 lirası ve kafasında binlerce endişesi vardı.
İlk aylar zordu. Temizlik işlerinde çalıştı, karnını zor doyurdu. Ama akşamları Kız Kulesi’ne bakarak “Dayan Nermin, burası senin son durağın değil” diye fısıldadı kendine. Zamanla, bir hayır kurumunun aracılığıyla kadın danışma merkezine ulaştı. Psikolojik destek aldı. Orada bir öğretmenin önerisiyle okuma yazma kursuna başladı, ardından açık öğretimden lise diplomasını aldı.
Bu süreçte belediyenin aşçılık kursuna yazıldı. Mutfakta geçirdiği saatler, geçmişin izlerini oral silmese de üzerine yeni bir hikâye yazmasına izin verdi. Şimdi Üsküdar escort bir küçük aile lokantasında aşçı yardımcısı olarak çalışıyordu.
Nermin her hafta oğlunu arıyor, az da olsa para gönderiyordu.
Bir yanıt yazın