Şule, 29 yaşındaydı. Pendik escort yüksekçe bir tepesinde, denize bakan eski ama dayanıklı bir apartmanın çatı katında yaşıyordu. Küçük evi, kitaplar ve ikinci el eşyalarla doluydu. Sahip olduğu her şeyi kendi emeğiyle oral kazanmıştı. Sabahları kalktığında ilk yaptığı şey, camı açıp denizin kokusunu içine çekmekti. Şehir uyanırken, o çoktan mücadeleye başlamış olurdu.
Şule’nin hikâyesi kolay bir başlangıçla yazılmamıştı. Diyarbakır’da doğmuştu. Babasını küçük yaşta kaybetmiş, ailesi ekonomik zorluklar içinde ayakta kalmaya çalışırken, o da kendi çocukluğunu hızla geride bırakmak zorunda kalmıştı. On sekizine gelmeden evlendirilmiş, evliliği boyunca susturulmuş, bastırılmış, yok sayılmıştı.
Ama içindeki direnç bir türlü sönmüyordu. Geceleri sessizce deftere yazdığı hayallerini, bir gün gerçekleştireceğine dair bir inancı vardı. Ve o gün geldi. 27 yaşında, bir sabah eşinin işe gitmesini bekledi, ardından küçük bir çanta hazırlayıp evden çıktı. Nereye gideceğini bilmiyordu ama durduğu ilk yerde, Pendik tabelasını gördü. İçinden bir ses, “Burada kal” dedi.
Pendik escort ilk haftaları zor geçti. Gündelik işlerde çalıştı, temizlik yaptı, sokak aralarındaki ucuz lokantalarda bulaşık yıkadı. Sonra belediyenin kadın destek merkezini öğrendi. Orada psikolojik destek aldı, bilgisayar ve ofis programları eğitimi aldı. Küçük bir danışmanlık şirketinde sekreter olarak işe başladı.
Artık sabit bir geliri vardı. Sahip olduğu az şeyle, sessiz ama güçlü bir yaşam kurmuştu. Her sabah işe gitmeden önce sahilde birkaç dakikasını ayırıyor, geçmişin milf izlerini denize bırakıyordu. Yalnızdı, evet. Ama ilk kez kendine aitti hayatı.
Bir gün gün batımında, sahilde taşların üstüne oturmuş, ayakkabılarını çıkarıp ayaklarını denize uzatmıştı. Dalgalar kıyıya vururken şöyle düşündü:
“Ben hiçbir zaman kolay olmadım. Ama bu şehir, bu Pendik escort beni ben olmaktan vazgeçirmedi.”
Şule artık geçmişinden kaçmıyor, geleceğine doğru yürüyordu. Her adımı sessiz ama sağlamdı.
Bir yanıt yazın